Πριν τρεις δεκαετίες ο γιος του Θανάση Απαλοχέρη έμπλεκε στα δίχτυα του γερμανικού νεοναζισμού. Σήμερα θα αναβαθμιζόταν σε ιδεολογικό καθοδηγητή των ελλήνων ναζί στη Γερμανία!
Οι ιδεολογικές ρίζες, ο βίος και η πολιτεία του ναζιστικού μορφώματος που μπήκε για τα καλά στην καθημερινότητά μας από το περασμένο καλοκαίρι έχουν αναλυθεί τόσο πολύπλευρα και συστηματικά, που ένα ακόμη άρθρο για την αθεράπευτη χιτλερολαγνεία του θα ήταν περιττό.
Για όποιον εξακολουθεί να έχει αμφιβολίες (κι όμως υπάρχουν ακόμα τέτοιοι…) για το τι εκπροσωπεί ιδεολογικά το κόμμα των μπράβων της νύχτας και των παρακρατικών συνεργατών της αστυνομίας, δεν έχει παρά να μελετήσει, ενδεικτικά, το εξαιρετικό βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά «Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής» (εκδόσεις Πόλις, 2012) ή να διαβάσει τα ντοκουμέντα που παραθέτει το JUNGLE-Report στον «Φάκελο Χρυσή Αυγή».
Όμως εδώ θα ασχοληθούμε με κάτι που ομολογουμένως ξεπερνάει όχι μόνο τα σύνορα της χώρας, αλλά και τα σύνορα των δικών μας διανοητικών ικανοτήτων: την εξαγωγή νεοναζισμού από την Ελλάδα στη Γερμανία!
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θα θυμάστε την ταινία «Το Μεγάλο Κανόνι» του Πάνου Γλυκοφρύδη όπου πρωταγωνίστησε το 1981 ο αλησμόνητος Θανάσης Βέγγος: ο ήρωας της ταινίας, Θανάσης Απαλοχέρης, είναι ένας βιοπαλαιστής που εργάζεται ως μασέρ για να εξασφαλίσει στον γιο του τις σπουδές του στη Γερμανία. Μια μέρα ο Θανάσης λαμβάνει ένα γράμμα από τον φίλο του Νικολάκη ότι ο γιος του είναι μπλεγμένος σε μια νεοναζιστική οργάνωση. Χωρίς δεύτερη σκέψη φεύγει με το πρώτο αεροπλάνο για τη Γερμανία.
Τα όσα ακολουθούν κινούνται στα όρια της φάρσας, είναι όμως αποκαλυπτικά για το σοκ που βίωνε η τότε ελληνική κοινωνία από τα νέα για την άνοδο του νεοφασισμού στην Ευρώπη, μόλις τρεισήμισι δεκαετίες μετά τον πόλεμο και ελάχιστα χρόνια μετά την πτώση της χούντας των Απριλιανών.
Δεν γνωρίζω αν ο Θανάσης Βέγγος μπορούσε να φανταστεί σε τι φυτώριο νεοναζισμού θα μεταλλασσόταν ύστερα από τριάντα χρόνια η Ελλάδα. Ανατριχιάζω όμως στη σκέψη για το ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις του αν προλάβαινε να ζήσει λίγο ακόμη, αν δεν πέθαινε ένα χρόνο πριν την είσοδο των ναζιστών στη Βουλή, όπως επισφραγίστηκε με τα “εγέρθητω” και τα βίκι-βέντι σε εκείνο το κρεσέντο γελοιότητας και τραμπουκισμού την πρώτη νύχτα μετά τις εκλογές της 6ης Μάη.
Η σημερινή πραγματικότητα δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το σενάριο του «Μεγάλου Κανονιού». Στην ταινία, η αθώα και αμόλυντη Ελλάδα στέλνει τον νεοσσό της στη Γερμανία και αυτός μπλέκει στα δίχτυα νεοναζιστών καθοδηγητών. Σήμερα όμως η Ελλάδα έχει αναβαθμιστεί και πλέον ο ναζισμός είναι δικό της, εγχώριο εθνικό προϊόν, το οποίο εξάγει με την επίσημη βούλα του πέμπτου σε ψήφους κόμματος του ελληνικού Κοινοβουλίου! Και το εξάγει, πού; Στη Γερμανία παρακαλώ.
Εν έτει 2013, η Ελλάδα κάνει εξαγωγή ναζισμού [ποιος θα το περίμενε] στην ίδια τη Γερμανία!
Η αγωνία του παρακρατικού μαγαζιού να αποκτήσει γερές ρίζες προτού προλάβει να ξεθωριάσει η μπογιά που του φιλοτέχνησαν τα ΜΜΕ, το οδήγησαν από πολύ νωρίς στην προσπάθεια να απλώσει τα δίχτυα του στην ομογένεια του εξωτερικού. Όμως τόσο στη Μελβούρνη, όσο και στη Νέα Υόρκη, οι ελληνικές παροικίες αντέδρασαν με σφοδρότητα στο ενδεχόμενο να διαχυθεί στο εσωτερικό τους το φασιστικό δηλητήριο.
Εδώ όμως έχουμε κάτι τελείως διαφορετικό. Η Γερμανία έχει ανοιχτούς ιστορικούς λογαριασμούς με το ναζισμό, μια και είναι αυτή που με ανυπολόγιστες συνέπειες τον εξέθρεψε και τον θέριεψε (όσο κι αν ο ναζισμός δεν ήταν 100% γερμανική υπόθεση). Το γερμανικό κράτος κατέχει τη μερίδα του λέοντος σε αυτή τη σημαντική ιστορική ευθύνη. Και μπορεί να κατηγορηθεί για πάρα πολλά, κυρίως για την εγκληματική νεοφιλελεύθερη πολιτική του σε βάρος των κατώτερων και μεσαίων στρωμάτων των χωρών του Νότου, αλλά δύσκολα μπορεί κάποιος να του χρεώσει ότι δείχνει ανοχή σε φαινόμενα νεοναζιστικής βίας, όσο κι αν ορισμένες δυσάρεστες αποκαλύψεις έρχονται να αμαυρώσουν αυτή την εικόνα.
Τι συμβαίνει λοιπόν όταν οι κασιδιαραίοι νοσταλγοί του Αδόλφου στήνουν παραμάγαζο στη χώρα που ορκίστηκε σε όλη την ανθρωπότητα ότι δεν θα αφήσει ποτέ ξανά τα φαντάσματά της να βγουν από την καταβόθρα της ιστορίας της;
Το παρακάτω δημοσίευμα προαναγγέλλει την ίδρυση “του πρώτου πυρήνα Χρυσής Αυγής στην Δ. Ευρώπη” και προέρχεται από το μπλογκ του επονομαζόμενου Πυρήνα Νυρεμβέργης.
Όπως διαβάζουμε, “ο πρώτος πυρίνας (sic) στη Γερμανία” οργανώνεται “υπό την καθοδήγηση στελεχών της κεντρικής διοίκησης” της συμμορίας και είναι μια απάντηση “στη δημοκρατική δικτατορία” της πατρίδας τους (αυτή που τους επέτρεψε να συμμετέχουν σε δημοκρατικές εκλογές αν και με εχθρική ρητορική και δράση κατά της δημοκρατίας).
Δεν χρειάζεται πολλή προσπάθεια να εντοπίσουμε τα σημάδια της σχιζοφρένειας:
- Να είσαι Έλληνας μετανάστης στη Γερμανία, δηλαδή “βρωμοξένος” σύμφωνα με την ορολογία των ενταύθα ταγμάτων εφόδου, και ταυτόχρονα να είσαι χρυσαβγίτης [το “χρυσαβγίτης” απο ‘δώ και στο εξής με βήτα κατά το “αβγό”, σύμφωνα με την προτροπή του Νίκου Σαραντάκου], όταν ως “βρωμοξένος” κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να βρεθείς σφαγμένος από τους εκεί χρυσαβγίτες.
- Να αυτοαποκαλείσαι πατριώτης της χώρας προέλευσής σου και να ασπάζεσαι την ιδεολογία αυτών που 70 χρόνια πριν θέριζαν τους συμπατριώτες σου.
- Και μάλιστα να είσαι κάτοικος της Νυρεμβέργης, της πόλης στην οποία το 1946 δικάστηκαν και εκτελέστηκαν οι ιθύνοντες των εγκλημάτων, μερικά από τα οποία έγιναν και στη χώρα σου.
Φασίστας και σκεπτόμενος άνθρωπος βέβαια είναι σχήμα οξύμωρο, οπότε προχωράμε παρακάτω.
Η πρώτη ανάρτηση στο μπλογκ τους έχει ημερομηνία 13/1/2013 και αναφέρεται στη σύσκεψη που έγινε 6 μέρες πριν.
Περισσότερο ενδιαφέρον ωστόσο έχει η ομάδα του “πυρίνα” στο Facebook.
http://jungle-report.blogspot.gr/2013/01/blog-post_15.html